Sunshine Corner Filipijnen
Beste Sunshine Corner vrienden,
Ik (Paula) ben in juni plotseling met een vriendin 8 dagen naar de Filippijnen geweest. Dik en ik hadden vorig jaar februari eigenlijk afscheid genomen, maar omdat Dik nu goed verzorgd wordt, ben ik toch weer gegaan. Ik had zo’n heimwee. Het was geweldig! We zijn zo verwend! De welkomstavond was erg mooi en het eten heerlijk. De tafel was erg lang en er stonden alleen 2 stoelen voor ons na die lange vlucht. Iedereen ging voor de tafel staan en na het gebed vielen ze aan, wat kunnen die eten zeg! Er waren geen borden en bestek (alleen voor ons). Op bananenbladeren was er rijst gelegd, omzoomd met kleine stukjes vlees, inktvis, garnalen, mango’s enz. We hebben genoten.
Toen we in SC waren zijn we op vrijdag met heel SC naar het strand geweest, het was erg fijn. Hier in Nederland ga je gewoon naar het strand, leg je je handdoek neer en hebt een fijne dag. Daar gaat het heel anders. Je besteld van tevoren een grote hut, je betaalt p.p. en ook voor de hut. Dan wordt er voor de hele dag eten en drinken meegenomen, en met zo’n grote groep gaat er heel wat doorheen.
Ze genoten. Ineens begon het te regenen en onweren, heel hard. Hier in Nederland ga je dan gelijk uit het water, maar tot onze verbazing bleven ze gewoon zwemmen. ‘s Lands wijs , ‘s lands eer, dachten we maar. Ik persoonlijk vond het wel eng! SC heeft nu 9 studenten op College en de lagere scholen zijn nu ook weer begonnen. De kinderen zijn altijd zo blij om weer naar school te kunnen en hun vriendjes/vriendinnetjes weer te zien.
Toen we in SC waren vroeg ik aan de directrice of er nog speciale vernieuwingen nodig waren. Ze zei dat de meisjes niet meer in huis konden douchen en naar de WC gaan omdat in de beide huizen lekkage was. Het kwam door het plafond naar beneden! Ik was erg verbaasd dat ze dit niet eerder had geschreven, maar ze wilde ons niet belasten met extra kosten. We hadden immers ook al 2 jaar hoge kosten gehad met de verplichte brandblusinstallatie en waterzuivering. Ze heeft ons laten zien hoe nijpend de situatie was. De meisjes moesten zich nu douchen achter het huis, achter een gordijn.
En waar ze naar de WC gingen ben ik niet achter gekomen. Vlak voordat ik naar SC ging, schreef een organisatie (die ons vaker geholpen had met grote projecten in SC) of we nog een project-aanvraag hadden. We hebben gelijk foto‘s gemaakt en die naar onze dochter gestuurd. Denise heeft gelijk de aanvraag ingediend en we kregen heel snel antwoord dat ze alle kosten betalen. Dat was weer een wonder van God! Hij wist het al voordat wij ervan op de hoogte waren! Ze zijn gelijk begonnen met renoveren en uitbreken, dus het zal gauw weer bruikbaar zijn in de beide meisjeshuizen. We zijn erg dankbaar dat het zo snel verholpen kon worden. Er wordt iedere keer weer voorzien in alles wat we nodig hebben.
Het afscheid was ook erg leuk, ze hadden een Despidada gedaan, dat is een grote maaltijd met allerlei optredens van de kinderen. Toen de lange reis terug, mijn vriendin en ik hadden assistentie aangevraagd in Hongkong, omdat het erg ver lopen is naar de andere terminal. We hadden maar een uur en het vliegtuig had ook nog vertraging. Er stonden 2 rolstoelen klaar en we werden vliegensvlug naar het vliegtuig gebracht. De andere mensen moesten hard lopen om het te halen. We voelden ons erg bevoorrecht...
De zaterdag nadat we thuisgekomen waren was er in Amsterdam, Halfweg de Filipijnse
Independence Day, die dag wordt door zo’n 2 à 3 duizend Filipino’s bezocht die in Nederland wonen. We hadden in Cebu weer veel spulletjes gekocht om in Nederland te verkopen en hebben op de Independence Day veel verkocht. De opbrengst gaat weer voor 100 % naar SC.
Hartelijke groeten en hartelijk dank voor uw steun en gebeden!
Paula en Denise.
https://sunshinecorner.nl
